‘Als ik nadien hoor hoe fantastisch bruidsparen hun bruiloft hebben beleefd, dan fonkel ik mee!’

Jojanneke van Dongen-de Jong

Een ware roeping

Voor BABS Jojanneke is het een echte roeping. ‘Liefde! Dát is één van de vele redenen waarom ik BABS ben. Meestal wordt aan de romantische kant gedacht. Natuurlijk is het fantastisch om amoureuze koppels op een lovende manier met elkaar te verbinden. Als storyteller beleef je hun levens- en liefdesverhaal heel intens. Het komt regelmatig voor dat je zaken weet die zelfs geheim blijven voor intimi. Het vak is wonderlijk en magisch tegelijk. Soms zijn er hele verdrietige momenten of uiterst hilarische gebeurtenissen. De emoties gaan van links naar rechts.’

Snel een vertrouwd gevoel

‘Vaak hoor ik van bruidsparen terug dat ze zich zo snel met mij vertrouwd voelen. Daardoor weet ik ze tijdens onze ontmoeting in een korte tijd goed te doorgronden. Bruidsparen bepalen zélf hoe dichtbij ik mag komen. Hartenwensen breng ik dan ook boeiend, sprankelend, gewetensvol, verstaanbaar, eigentijds, authentiek, enthousiast, energiek, puur en met een lach en een traan. Daarnaast ben ik vindingrijk, creatief en zeer empathisch. Bovendien ben ik doortastend en vraag ik door. Het zijn krachtige karaktereigenschappen waarmee ik mijn rol bruisend kan vervullen. Daarbij gebruik ik verschillende (stem)technieken en heb ik zeker ook ruimte voor de kracht van de stilte als de situatie daar om vraagt. Paren koppelen altijd terug dat ze die no-nonsens aanpak en natuurlijk die heerlijke sfeer tijdens de ceremonie zo fijn vonden. Als je nadien hoort hoe fantastisch ze hun bruiloft hebben beleefd, dan fonkel ik mee!’

Veel bijzondere momenten

‘Elk bruidspaar is verschillend en elke huwelijksvoltrekking heeft haar eigen, unieke details die het bijzonder maken. In alle jaren dat ik BABS ben, heb ik al vele huwelijken en geregistreerd partnerschappen de revue zien passeren. De ceremonie die de meeste indruk op mij maakte, was een bruiloft waarbij de moeder van de bruidegom enkele maanden voor de trouwdag was overleden. Ze hoopte nog zo deze speciale dag mee te mogen maken, het lot besliste echter anders. Het bruidspaar vroeg mij om de laatste wens van hun (schoon)moeder te respecteren. Ze had speciaal voor haar zoon en schoondochter wat lieve woorden ingesproken. Zonder het zwaar te maken, hebben we haar als een engel laten spreken. Ik krijg er nog kippenvel van. Het bruidspaar is mij eeuwig dankbaar voor de manier waarop ik hier vorm aan gaf.’